- ເວົ້າເຖິງ ໂອທ໊ອປລາວ
ກໍອົດທີ່ຈະບໍ່ເວົ້າເຖິງ ພະນະພັນເອກທັກສິນ ຊິນນະວັດ ອະດີດນາຍົກ ຣມຕ
ຂອງຣາຊະອານາຈັກໄທຍ໌ບໍ່ໄດ້, ຄັນຊິບໍ່ເວົ້າເຖິງມັນກໍມີທີ່ມາຈາກທີ່ນັ້ນ
ຄັນເວົ້າໄປຄົນລາວເຮົາເອງກະຊິຫາວ່າ
ລ່ວງລ້ຳອະທິປະໄຕກ້າວກ່າຍເລື່ອງພາຍໃນຂອງຊາດອື່ນ, ແຕ່ໃນບົດຄວາມນີ້
ຈະບໍ່ເວົ້າເລື່ອງເສັຍຫາຍໃຫ້ແກ່ຊາດອື່ນເລີຍ ແລະກໍບໍ່ເສັຍຫາຍໃຫ້ຊາດລາວດ້ວຍວ່າ
ສິ່ງທີ່ເຮົາບໍ່ຢາກ ບໍ່ຢາກເອົາກັບມີ ການເອົາ ບໍ່ຢາກລຽນແບບກັບລຽນແບບ
ໂດຍທີ່ເຮົາມອງກາຍ.
- ສະໄໝທີ່ພະນະທ່ານພົນເອກທັກສິນ ຊິນນະວັດ ເປັນນາຍົກນັ້ນ ທ່ານມີເລື່ອງດີໆ ເກີດຂຶ້ນຫຼາຍຈົນເຮັດໃຫ້ຫຼາຍປະເທດ ມອງເຫັນຄວາມສຳຄັນ ແລະນຳມາປະຕິບັດໃຊ້ໃນບ້ານເມືອງເຮົາຫຼາຍໂຄງການ ທີ່ເຫັນກັນຈະແຈ້ງນັ້ນກໍຄື ໂອທ໊ອປ(ລາວ) OTOP.
- ຊື່ໂຄງການນີ້ ທີ່ເມືອງໄທຍ໌ ຖືວ່າເປັນໂຄງການບູຣິມະສິດຂອງ ຣຖບ ໄທຍ໌, ເຖິງວ່າ ຣຖບ ພະນະທ່ານທັກສິນ ຊິນິວັດສິ້ນສຸດລົງກໍຕາມ ຜ່ານມາ ປັດຈຸບັນ ມີ ໒-໓ ນາຍົກ ຄືປັດຈຸບັນ ພະນະທ່ານ ເປັນນາຍົກ ຣມຕ ຂອງໄທຍ໌ ໂຄງການນີ້ຍັງຖືກພັດທະນາໄປຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ເຂົາວ່າເປັນລະ ບອບເສດຖະກິດຮາກຫຍ້າສູ່ສາກົນ ກູ້ວິກິດຊາດຂອງເຂົາໄດ້.
- ສຳລັບລາວເຮົາໃນຂະນະນັ້ນ ກໍເຫັນວ່າມັນດີກໍນຳມາປະຕິບັດ ກໍໃສ່ຊື່ວ່າ ສິ້ນຄ້າໂອທ໊ອປ OTOP ເໝືອນກັບໄທຍ, ຂອງໄທຍ໌ເຂົາວ່າ "ໜຶ່ງຕຳບົນໜຶ່ງຜລິຕພັນ" ເຊິ່ງກໍແປວ່າ ໜຶ່ງຕາແສງໜຶ່ງຜລິຕພັນນັ້ນເອງ, ສິນຄ້າເຂົາໂດ່ງດັງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໄປທົ່ວ ປະເທດ ແລະທົ່ວໂລກ ແຕ່ລະປີສິນຄ້າໂອທ໊ອປຂອງໄທຍ໌ ໄດ້ນຳເອົາມາສະທີ່ ສູນການຄ້າລາວໄອເຕັກຫຼາຍຄັ້ງ, ວິທີເຮັດຂອງເຂົາ ກໍຄືໃຫ້ຕຳບົນໜຶ່ງໆ ເອົາສິນຄ້າພາບໃນທ້ອງຖິ່ນຂອງຕົນມາປະກວດລະດັບເມືອງ ແຂວງ ແລະປະເທດ ເອົາສຸດຍອດຂອງສິນຄ້ານັ້ນໆ ອອກຂາຍທົ່ວສາກົນໂລກ.
- ທຳອິດເຂົາຈະຈັດປະກວດໃນຕາແສງເຂົາກ່ອນ, ເອົາສຸດຍອດຜລິດພັນທີ່ໄດ້ຣາງວັນ ໓ ລາງວັນໄປປະກວດທີ່ແຂວງ ຈາກແຂວງກໍເອົາໄປປະ ກວດທົ່ວປະເທດ ແຕ່ສິ່ງທີ່ໜ້າສຶກສາ ຄື ສິນຄ້າທັງໝົດທີ່ຜ່ານການປະກວດນັ້ນ ເຂົາໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ພິເສດ ເຖິງວ່າບໍ່ໄດ້ຮາງວັນກໍຕາມ ແຕ່ຖືວ່າເປັນສິນຄ້າ ໂອທອບ OTOP ໄດ້ໃບຮັບຮອງກຽດຕິຄຸນ ໃຫ້ໃສ່ຕາໂອທ໊ອປ OTOP ໃນສິ່ງຫຸ້ມຫໍ່ ສະນັ້ນເມື່ອເຮົາໄປເມືອງໄທຍ໌ ຈຶ່ງເຫັນສິນຄ້າໂອທ໊ອປ OTOP ຈົນນັບບໍ່ຫວາດບໍ່ໄຫວ ອີກອັນນຶ່ງທີ່ທີ່ໄທຍ໌ເຂົາເຮັດ ກໍຄືບໍ່ແມ່ນສິນຄ້າຈັດຕັ້ງກັນເຮັດຂຶ້ນໃໝ່ ແຕ່ເປັນສິນຄ້າ ທີ່ເຄີຍເຮັດມາເປັນປະຈຳຫັ້ນແລ້ວ ພຽງແຕ່ມາຍົກຖານບົກບາດຂອງສິນຄ້າໃຫ້ມືຊື່ສຽງຂຶ້ນ ແລະຫຸ້ມຫໍ່ໃຫ່ສວຍງາມຂຶ້ນ ຮຽກວ່າ ໃຫ້ເກີດມູນຄ່າເພີ່ມ ຂຶ້ນນັ້ນເອງ.
- ກົງກັນຂ້າມກັບຂອງລາວ ອັນທຳອິດລາວເຮັດ ກໍຄືໃສ່ຊື່ວ່າ ສິນຄ້າໂອທ໊ອປ(ລາວ) OTOP ແຕ່ວ່າ ບາດເຮັດກໍບໍ່ແມ່ນຕາແສງໜຶ່ງ ຄືເຂົາ ກັບເປັນເມືອງໜຶ່ງໜຶ່ງຜລິດຕະພັນ ເຮັດເຮັດກັນເອົາຈິງເອົາຈັງໃນຕ່າງແຂວງ ຄືແຕ່ລະເມືອງຕ້ອງສ້າງໃຫ້ໄດ້ສິນຄ້າໜຶ່ງເມືອງໜຶ່ງຜລິດຕະພັນ ວິທີເຮັດກະແປກໆໆ ຄືຕອນຢູ່ລະດັບເມືອງນັ້ນ ເຂົາກະກຳນົດໃຫ້ແຕ່ລະເຂດ ເຮັດສິນຄ້າໃນເຂດຂອງຕົນອັນໜຶ່ງມາແຂ່ງຂັນກັນໃນເມືອງ ບາງເຂດບໍ່ມີຜລິດຕະພັນເມືອງກໍໄດ້ ສັ່ງໃຫ້ເຮັດນັ້ນເຮັດນີ້ບາດປະກວດ ກັນຄັກໆເຂົ້າປາກົດວ່າ ສິນຄ້າທີ່ເຮັດມາແຕ່ປູ້ແຕ່ປູ້ ກັບບໍ່ໄດ້ຮາງ ບາດສິນຄ້າທີ່ຈັດຕັ້ງກັນຂຶ້ນມາ ກັບໄດ້ຮາງວັນໃນທີ່ສຸດສິນຄ້າທີ່ໄດ້ຮາງວັນແລ້ວ ກັບບໍ່ໄດ້ດຳເນີນກິດຈະການຕໍ່ ເພາະວ່າໂຮງງານຍັງບໍ່ທັນມີ ທຶນ ບໍ່ມີ ແລະແລ້ວສິນຄ້າໄດ້ຮາງວັນກໍລົ້ມລະລາຍໄປ ປັດຈຸບັນໂຄງການດັ່ງກ່າວບໍ່ຮູ້ວ່າໄປຮອດໃສດ ແຕ່ໂຄງສິນຄ້າທີ່ເຮັດມາແຕ່ປຸ ແຕ່ປູ້ກັບວ່າໄດ້ ຂາຍ ແລະຜລິດຢູ່ຢ່າງນັ້ນ ຂາຍກັນໄປຕາມປະເພນີດັ້ງເດີມ ດີບໍ່ດີ.
- ສິ່ງທີ່ວ່າມານັ້ນ ໝາຍຄວາມວ່າ ໃນຂະນະທີ່ເຮົາພະຍາມບໍ່ຢາກລຽນແບບ ກັບລຽນແບບ ຜູ້ຂຽນເນັ້ນໃສ່ພາສາ "ໂອທ໊ອປຂອງໄທຍ໌ ໑ ຕຳບົນ ໜຶ່ງຜລິດຕະພັນໃສ່ຊື່ວ່າ ໂອທ໊ອປ OTOP" ບາດຂອງລາວ "ໜຶ່ງເມືອງໜຶ່ງຜລິດຕະພັນ" ກໍໃສ່ ໂອທ໊ອປ OTOP ເຊັ່ນກັນ, ຂອງເຮົາມັນຄວນ ຊິໃສ່ວ່າ "ໂອດ໊ອປ(ລາວ) ODOP ລາວ ຈຶ່ງຄວນ ເພາະຫຍັງ ?
- ເພາະວ່າ
໑. ຫຼິ້ກເວັ້ນຄຳວ່າການຮຽນແບບ, ເຊິ່ງຄົນລາວທົ່ວໄປບໍ່ມັກແທ້ມັກວ່າເຣື່ອງການລຽນແບບ ໂດຍສະເພາະເຣື່ອງພາສາ ສິ່ງໃດເໝືອນເຂົາທຳລາຍ ຂອງເຮົາລົງຢ່າງໜ້າຕາເສີຍໆ ເຊັ່ນພາສາ ເຄີຍເວົ້າມາແຕ່ເຫິງນານ ວ່າ "ລົດລາຄາ ກັບວ່າ ຫຼຸດລາຄາ" ເພາະມັນໄປຄືປະເທດອື່ນເຂົາ.
໒. ໃຫ້ມັນເໝາະກັບວິທີເຮັດ ໜຶ່ງເມືອງໜຶ່ງຜລິຕພັນ One District One product ເຊິ່ງຂອງໄທຍ໌ເຂົາສະກົດເປັນພາສາອັນກິດວ່າ "One Tambon One product.
ເບິ່ງຕົວຢ່າງເຂົາ
http://www.thaitambon.com/
http://www.otopportal.com/
- ອັນນີ້ ບໍ່ແມ່ນໂຄສະນາໃຫ້ເຂົາ ແຕ່ໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າ "ການລຽນແບບມັນກໍລຽນໄດ້ ແຕ່ໃຫ້ດີກວ່າເຂົານັ້ນແລ້ວລຽນແບບທີ່ຖືກຕ້ອງ" ເຊັ່ນດຽວກັບ ພາສາກໍເຊັ່ນກັນ ເຮົາພາກັນຕ້ານໆໆໆໆ ແລະແລ້ວກັບມາທຳລາຍຕົນເອງ ແລ້ວໃນທີສຸດກໍໄດ້ເອົາແບບເຂົາມາໃຊ້ ເວົ້າແບບນີ້ບໍ່ແມ່ນຕິຄົນລາວ ແຕ່ຕິແນວຄິດ Entry Calture ຂອງຄົນຜູ້ຮູ້ບໍ່ເທົ້າເຖິງເທົ່ານັ້ນ ຂໍໃຫ້ລາວເຮົາມີໃຈ ມີໄຫວພິບ ແລະມີວິນຍານແຫ່ງຄວາມເປັນລາວເທົ່ານັ້ນພໍ ?
- ຕາມຫຼັກການຂອງທິດສະດີ Entry Calture ຟັງເບິ່ງແລ້ວເປັນເຣື່ອງດີ ຫາກການຕ້ານເປັນໄປດ້ວຍເຫດຜົນ ແລະການສຶກສາພໍ, ຫາກຕ້ານໂດຍ ຂາດເຫດຜົນ ແລະຫຼັກການສຶກສາ ເມື່ອໃດ ກໍກາຍເປັນການທຳລາຍໄດ້ ແລ້ວທິດສະດີນີ້ ກໍຈະກາຍໄປເປັນກາຍເປັນທິດສະດີ ຊາດນິຍົມໄປເລີຍ.
- ສະໄໝທີ່ພະນະທ່ານພົນເອກທັກສິນ ຊິນນະວັດ ເປັນນາຍົກນັ້ນ ທ່ານມີເລື່ອງດີໆ ເກີດຂຶ້ນຫຼາຍຈົນເຮັດໃຫ້ຫຼາຍປະເທດ ມອງເຫັນຄວາມສຳຄັນ ແລະນຳມາປະຕິບັດໃຊ້ໃນບ້ານເມືອງເຮົາຫຼາຍໂຄງການ ທີ່ເຫັນກັນຈະແຈ້ງນັ້ນກໍຄື ໂອທ໊ອປ(ລາວ) OTOP.
- ຊື່ໂຄງການນີ້ ທີ່ເມືອງໄທຍ໌ ຖືວ່າເປັນໂຄງການບູຣິມະສິດຂອງ ຣຖບ ໄທຍ໌, ເຖິງວ່າ ຣຖບ ພະນະທ່ານທັກສິນ ຊິນິວັດສິ້ນສຸດລົງກໍຕາມ ຜ່ານມາ ປັດຈຸບັນ ມີ ໒-໓ ນາຍົກ ຄືປັດຈຸບັນ ພະນະທ່ານ ເປັນນາຍົກ ຣມຕ ຂອງໄທຍ໌ ໂຄງການນີ້ຍັງຖືກພັດທະນາໄປຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ເຂົາວ່າເປັນລະ ບອບເສດຖະກິດຮາກຫຍ້າສູ່ສາກົນ ກູ້ວິກິດຊາດຂອງເຂົາໄດ້.
- ສຳລັບລາວເຮົາໃນຂະນະນັ້ນ ກໍເຫັນວ່າມັນດີກໍນຳມາປະຕິບັດ ກໍໃສ່ຊື່ວ່າ ສິ້ນຄ້າໂອທ໊ອປ OTOP ເໝືອນກັບໄທຍ, ຂອງໄທຍ໌ເຂົາວ່າ "ໜຶ່ງຕຳບົນໜຶ່ງຜລິຕພັນ" ເຊິ່ງກໍແປວ່າ ໜຶ່ງຕາແສງໜຶ່ງຜລິຕພັນນັ້ນເອງ, ສິນຄ້າເຂົາໂດ່ງດັງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໄປທົ່ວ ປະເທດ ແລະທົ່ວໂລກ ແຕ່ລະປີສິນຄ້າໂອທ໊ອປຂອງໄທຍ໌ ໄດ້ນຳເອົາມາສະທີ່ ສູນການຄ້າລາວໄອເຕັກຫຼາຍຄັ້ງ, ວິທີເຮັດຂອງເຂົາ ກໍຄືໃຫ້ຕຳບົນໜຶ່ງໆ ເອົາສິນຄ້າພາບໃນທ້ອງຖິ່ນຂອງຕົນມາປະກວດລະດັບເມືອງ ແຂວງ ແລະປະເທດ ເອົາສຸດຍອດຂອງສິນຄ້ານັ້ນໆ ອອກຂາຍທົ່ວສາກົນໂລກ.
- ທຳອິດເຂົາຈະຈັດປະກວດໃນຕາແສງເຂົາກ່ອນ, ເອົາສຸດຍອດຜລິດພັນທີ່ໄດ້ຣາງວັນ ໓ ລາງວັນໄປປະກວດທີ່ແຂວງ ຈາກແຂວງກໍເອົາໄປປະ ກວດທົ່ວປະເທດ ແຕ່ສິ່ງທີ່ໜ້າສຶກສາ ຄື ສິນຄ້າທັງໝົດທີ່ຜ່ານການປະກວດນັ້ນ ເຂົາໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ພິເສດ ເຖິງວ່າບໍ່ໄດ້ຮາງວັນກໍຕາມ ແຕ່ຖືວ່າເປັນສິນຄ້າ ໂອທອບ OTOP ໄດ້ໃບຮັບຮອງກຽດຕິຄຸນ ໃຫ້ໃສ່ຕາໂອທ໊ອປ OTOP ໃນສິ່ງຫຸ້ມຫໍ່ ສະນັ້ນເມື່ອເຮົາໄປເມືອງໄທຍ໌ ຈຶ່ງເຫັນສິນຄ້າໂອທ໊ອປ OTOP ຈົນນັບບໍ່ຫວາດບໍ່ໄຫວ ອີກອັນນຶ່ງທີ່ທີ່ໄທຍ໌ເຂົາເຮັດ ກໍຄືບໍ່ແມ່ນສິນຄ້າຈັດຕັ້ງກັນເຮັດຂຶ້ນໃໝ່ ແຕ່ເປັນສິນຄ້າ ທີ່ເຄີຍເຮັດມາເປັນປະຈຳຫັ້ນແລ້ວ ພຽງແຕ່ມາຍົກຖານບົກບາດຂອງສິນຄ້າໃຫ້ມືຊື່ສຽງຂຶ້ນ ແລະຫຸ້ມຫໍ່ໃຫ່ສວຍງາມຂຶ້ນ ຮຽກວ່າ ໃຫ້ເກີດມູນຄ່າເພີ່ມ ຂຶ້ນນັ້ນເອງ.
- ກົງກັນຂ້າມກັບຂອງລາວ ອັນທຳອິດລາວເຮັດ ກໍຄືໃສ່ຊື່ວ່າ ສິນຄ້າໂອທ໊ອປ(ລາວ) OTOP ແຕ່ວ່າ ບາດເຮັດກໍບໍ່ແມ່ນຕາແສງໜຶ່ງ ຄືເຂົາ ກັບເປັນເມືອງໜຶ່ງໜຶ່ງຜລິດຕະພັນ ເຮັດເຮັດກັນເອົາຈິງເອົາຈັງໃນຕ່າງແຂວງ ຄືແຕ່ລະເມືອງຕ້ອງສ້າງໃຫ້ໄດ້ສິນຄ້າໜຶ່ງເມືອງໜຶ່ງຜລິດຕະພັນ ວິທີເຮັດກະແປກໆໆ ຄືຕອນຢູ່ລະດັບເມືອງນັ້ນ ເຂົາກະກຳນົດໃຫ້ແຕ່ລະເຂດ ເຮັດສິນຄ້າໃນເຂດຂອງຕົນອັນໜຶ່ງມາແຂ່ງຂັນກັນໃນເມືອງ ບາງເຂດບໍ່ມີຜລິດຕະພັນເມືອງກໍໄດ້ ສັ່ງໃຫ້ເຮັດນັ້ນເຮັດນີ້ບາດປະກວດ ກັນຄັກໆເຂົ້າປາກົດວ່າ ສິນຄ້າທີ່ເຮັດມາແຕ່ປູ້ແຕ່ປູ້ ກັບບໍ່ໄດ້ຮາງ ບາດສິນຄ້າທີ່ຈັດຕັ້ງກັນຂຶ້ນມາ ກັບໄດ້ຮາງວັນໃນທີ່ສຸດສິນຄ້າທີ່ໄດ້ຮາງວັນແລ້ວ ກັບບໍ່ໄດ້ດຳເນີນກິດຈະການຕໍ່ ເພາະວ່າໂຮງງານຍັງບໍ່ທັນມີ ທຶນ ບໍ່ມີ ແລະແລ້ວສິນຄ້າໄດ້ຮາງວັນກໍລົ້ມລະລາຍໄປ ປັດຈຸບັນໂຄງການດັ່ງກ່າວບໍ່ຮູ້ວ່າໄປຮອດໃສດ ແຕ່ໂຄງສິນຄ້າທີ່ເຮັດມາແຕ່ປຸ ແຕ່ປູ້ກັບວ່າໄດ້ ຂາຍ ແລະຜລິດຢູ່ຢ່າງນັ້ນ ຂາຍກັນໄປຕາມປະເພນີດັ້ງເດີມ ດີບໍ່ດີ.
- ສິ່ງທີ່ວ່າມານັ້ນ ໝາຍຄວາມວ່າ ໃນຂະນະທີ່ເຮົາພະຍາມບໍ່ຢາກລຽນແບບ ກັບລຽນແບບ ຜູ້ຂຽນເນັ້ນໃສ່ພາສາ "ໂອທ໊ອປຂອງໄທຍ໌ ໑ ຕຳບົນ ໜຶ່ງຜລິດຕະພັນໃສ່ຊື່ວ່າ ໂອທ໊ອປ OTOP" ບາດຂອງລາວ "ໜຶ່ງເມືອງໜຶ່ງຜລິດຕະພັນ" ກໍໃສ່ ໂອທ໊ອປ OTOP ເຊັ່ນກັນ, ຂອງເຮົາມັນຄວນ ຊິໃສ່ວ່າ "ໂອດ໊ອປ(ລາວ) ODOP ລາວ ຈຶ່ງຄວນ ເພາະຫຍັງ ?
- ເພາະວ່າ
໑. ຫຼິ້ກເວັ້ນຄຳວ່າການຮຽນແບບ, ເຊິ່ງຄົນລາວທົ່ວໄປບໍ່ມັກແທ້ມັກວ່າເຣື່ອງການລຽນແບບ ໂດຍສະເພາະເຣື່ອງພາສາ ສິ່ງໃດເໝືອນເຂົາທຳລາຍ ຂອງເຮົາລົງຢ່າງໜ້າຕາເສີຍໆ ເຊັ່ນພາສາ ເຄີຍເວົ້າມາແຕ່ເຫິງນານ ວ່າ "ລົດລາຄາ ກັບວ່າ ຫຼຸດລາຄາ" ເພາະມັນໄປຄືປະເທດອື່ນເຂົາ.
໒. ໃຫ້ມັນເໝາະກັບວິທີເຮັດ ໜຶ່ງເມືອງໜຶ່ງຜລິຕພັນ One District One product ເຊິ່ງຂອງໄທຍ໌ເຂົາສະກົດເປັນພາສາອັນກິດວ່າ "One Tambon One product.
ເບິ່ງຕົວຢ່າງເຂົາ
http://www.thaitambon.com/
http://www.otopportal.com/
- ອັນນີ້ ບໍ່ແມ່ນໂຄສະນາໃຫ້ເຂົາ ແຕ່ໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າ "ການລຽນແບບມັນກໍລຽນໄດ້ ແຕ່ໃຫ້ດີກວ່າເຂົານັ້ນແລ້ວລຽນແບບທີ່ຖືກຕ້ອງ" ເຊັ່ນດຽວກັບ ພາສາກໍເຊັ່ນກັນ ເຮົາພາກັນຕ້ານໆໆໆໆ ແລະແລ້ວກັບມາທຳລາຍຕົນເອງ ແລ້ວໃນທີສຸດກໍໄດ້ເອົາແບບເຂົາມາໃຊ້ ເວົ້າແບບນີ້ບໍ່ແມ່ນຕິຄົນລາວ ແຕ່ຕິແນວຄິດ Entry Calture ຂອງຄົນຜູ້ຮູ້ບໍ່ເທົ້າເຖິງເທົ່ານັ້ນ ຂໍໃຫ້ລາວເຮົາມີໃຈ ມີໄຫວພິບ ແລະມີວິນຍານແຫ່ງຄວາມເປັນລາວເທົ່ານັ້ນພໍ ?
- ຕາມຫຼັກການຂອງທິດສະດີ Entry Calture ຟັງເບິ່ງແລ້ວເປັນເຣື່ອງດີ ຫາກການຕ້ານເປັນໄປດ້ວຍເຫດຜົນ ແລະການສຶກສາພໍ, ຫາກຕ້ານໂດຍ ຂາດເຫດຜົນ ແລະຫຼັກການສຶກສາ ເມື່ອໃດ ກໍກາຍເປັນການທຳລາຍໄດ້ ແລ້ວທິດສະດີນີ້ ກໍຈະກາຍໄປເປັນກາຍເປັນທິດສະດີ ຊາດນິຍົມໄປເລີຍ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น