ເວລາໄປປະກອບເອກະສານ ປາກົດເຫັນອາຊີບໜຶ່ງແປກໆໆໆ ເຂົາຂຽນວ່າ “ປະຊາຊົນ” ໃນຫ້ອງອາ ຊີບ, ຜູ້ຂຽນສົງໄສວ່າ ອາຊີບປະຊາຊົນມັນເປັນຈັ່ງໃດກັນແທ້.
ຮູ້ມາວ່າອາຊີບປະຊາຊົນນັ້ນ ທຸກປະເທດບໍ່ມີ, ມີແຕ່ລາວເຮົາ ມີອາຊີບນີ້ ແຕ່ກໍຍັງຊອກຫາຢູ່ວ່າ ອາຊີບ ປະຊາຊົນນັ້ນມັນເປັນຈັ່ງໃດກັນແທ້.
ຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຜູ້ຂຽນນັ້ນ ເຫັນວ່າ ຄຳວ່າ “ປາຊາຊົນ” ໝາຍເຖິງພົນລະເມືອງຂອງປະເທດນັ້ນ ແລະຄຳວ່າ ພົນລະເມືອງ ຫຼືປະຊາຊົນນັ້ນ ບໍແມ່ນອາຊີບ.
ເພາະຄຳວ່າ ປະຊາຊົນ ຫຼືພົນລະເມືອງນັ້ນ ໝາຍເອົາຄົນໃນສັງຄົມຂອງປະເທດນັ້ນໆ ທຸກສາຂາອາຊີບ ທັງທີ່ເປັນຣັດຖະການ, ທະຫານ, ຕຳຫຼວດ, ພໍ່ຄ້າ, ຊາວຂາຍ, ກັມມະກອນ, ກະເສດຕະກອນຊາວປະໂມງ ແລະ ອື່ນໆ.
ຄຳວ່າ ພົນລະເມືອງ ຫຼືປະຊາຊົນນັ້ນ ຍັງໝາຍເອົາທັງເດັກນ່້ອຍ, ຜູ້ໃຫຍ່, ເຖົ້າ, ແກ່, ໜຸ່ມ, ສາວ ບໍ່ວ່າຊົນຊາດ, ຊົນຊັ້ນໃດ ລ້ວນແຕ່ປະຊົນທັງນັ້ນ.
ຄຳວ່າອາຊີບນັ້ນໝາຍເອົາ ຜູ້ປະກອບການຕາມໜ້າທີ່ ຕາມໜ້າວຽກເຊັ່ນ : ທະຫານ, ຕຳຫຼວດ, ແພດ, ໝໍ, ພະນັກງານຫ້ອງການລັດໃນໜ້າວຽກອື່ນໆ ອາດກຳນົດໄວ້ຢ່າງດຽວວ່າ “ຣັດຖະກອນ”.
ອາຊີບນັ້ນ ເທົ່າທີ່ຣູ້ ມີດັ່ງນີ້ ຄື
໑. ພະນັກງານສັງກັດລັດ ຮຽກວ່າ ຣັດຖະກອນ ເຊິ່ງຣັດຖະກອນນັ້ນ ຖ້າຈະແຍກປະເພດລົງໃນລາຍ ລະອຽດ ຄື ແພດ, ໝໍ, ພະຍາບານ, ການຢາ ຕຳຫຼວດ, ທະຫານ, ນັກວິຊາການ ແລະນັກບໍຣິຫານອື່ນໆ.
໒. ພະນັກງານລັດວິສະຫະກິດ ຈະຮຽກວ່າ ຣັດວິຊາຫະກິດ ກໍອາດມີທັງ , ໝໍ, ພະຍາບານ, ການຢາ ຕຳຫຼວດ ແລະອື່ນ.
໓. ຣັດຖະກອນ ແລະຣັດວິຊາຫະກິດນັ້ນຍັງມີ “ພະນັກງານບຳນານ ບຳເນັດອີກ ອາດຊິໃຊ້ວ່າ “ອາຊິບ ລັດບຳນານ ຫຼືພະນັກງານບຳນານ”.
໔. ອາຊີບທີ່ບໍ່ແມ່ນລັດນັ້ນກະມີຫຼາຍອາຊີບ ເຊັ່ນ ຊາວນາ, ຊາວສວນ, ຊາວປະໂມງ, ຄ້າຂາຍ, ທູຣະກິດ ແລະອື່ນ ຫາກບໍ່ແມ່ນເປັນຣັດຖະກອນ ກໍຄວນຈະໃຊ້ອາຊີບໂຕ ຕາມໜ້າທີ່ທີ່ທຳ ແຕ່ບໍ່ຄວນໃສ່ວ່າ “ອາຊີບປະ ຊາຊົນ” ເພາະຍັງເຊື່ອວ່າ ປະຊາຊົນນັ້ນ ໝາຍເອົາຄົນທຸກຄົນຂອງປະເທດ.
໕. ຍັງມີອາຊິບໜຶ່ງ ອີກທີ່ທາງຜູ້ບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ ກຳນົດໃຫ້ໃຊ້ ຄື “ອາຊີບນັກບວດ” ບາງທີ່ກໍໃຫ້ໃຊ້ວ່່າ “ອາຊີບພຣະສົງ” ກໍໃຊ້ມາຕະຫຼອດ ກໍບໍ່ວ່າຈັ່ງໃດ.
ຄຳວ່າ “ນັກບວດ” ນັ້ນຈະວ່າອາຊີບກໍໄດ້ ບໍ່ແມ່ນອາຊີບກໍໄດ້, ແຕ່ເຄີຍໃຊ້ ແຕ່ຄຳວ່າ “ອາຊີບພຣະສົງ” ບໍ່ຄວນໃຊ້ ເພາະຄຳວ່າ “ສົງ” ໝາຍເອົາສະເພາະແຕ່ ໔ ອົງຂື້ນໄປ ບໍ່ລວມສາມະເນນ.
ຫາກເປັນສາມະເນນ ຫຼືພຣະອົງດຽວ ກໍເປັນສົງບໍ່ໄດ້, ໃນຂະນະຊົງເພດເປັນພຣະສົງ-ສາມະເນນ ຢູ່ນັ້ນ ພຣະສົງສາມັນກໍມີ, ເປັນພະນັກງານສົງກໍມີ ເປັນພະນັກງານຄຣູກໍມີ ຈະໃຫ້ເລືອກໃຊ້ອັນໃດຈຶ່ງຈະຖືກ.
ສ່ວນ “ພະນັກງານແລ່ນເອກະສານນັ້ນ” ມີທັງພະນັກງານຣັດ, ວິສະຫະກິດ ແລະເອກະຊົນ ອັນນີ້ກະຊີບໍ່ ຍາກໃນການກຳນົດອາຊີບ ຈະວ່າ ອາຊີບຣັດຖະກອນ ຫຼຶຣັດວິສະຫະກິດ ກໍໃຊ້ໄດ້, ສ່ວນພະນັກງານແລ່ນເອກະ ສານສ່ວນຕົວ ຫຼືເອກະຊົນ ກໍຄວນຊີວ່າ “ເອກະຊົນ ຫຼືພະນັກງານບໍຣິສັດ” ຫຼື “ທຳການເອກະຊົນ” ນັ້ນເອງ ດ້ວຍປະກາຣະສະນີ້ແລ ກໍແລ້ວເລື່ອງ.
ຮູ້ມາວ່າອາຊີບປະຊາຊົນນັ້ນ ທຸກປະເທດບໍ່ມີ, ມີແຕ່ລາວເຮົາ ມີອາຊີບນີ້ ແຕ່ກໍຍັງຊອກຫາຢູ່ວ່າ ອາຊີບ ປະຊາຊົນນັ້ນມັນເປັນຈັ່ງໃດກັນແທ້.
ຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຜູ້ຂຽນນັ້ນ ເຫັນວ່າ ຄຳວ່າ “ປາຊາຊົນ” ໝາຍເຖິງພົນລະເມືອງຂອງປະເທດນັ້ນ ແລະຄຳວ່າ ພົນລະເມືອງ ຫຼືປະຊາຊົນນັ້ນ ບໍແມ່ນອາຊີບ.
ເພາະຄຳວ່າ ປະຊາຊົນ ຫຼືພົນລະເມືອງນັ້ນ ໝາຍເອົາຄົນໃນສັງຄົມຂອງປະເທດນັ້ນໆ ທຸກສາຂາອາຊີບ ທັງທີ່ເປັນຣັດຖະການ, ທະຫານ, ຕຳຫຼວດ, ພໍ່ຄ້າ, ຊາວຂາຍ, ກັມມະກອນ, ກະເສດຕະກອນຊາວປະໂມງ ແລະ ອື່ນໆ.
ຄຳວ່າ ພົນລະເມືອງ ຫຼືປະຊາຊົນນັ້ນ ຍັງໝາຍເອົາທັງເດັກນ່້ອຍ, ຜູ້ໃຫຍ່, ເຖົ້າ, ແກ່, ໜຸ່ມ, ສາວ ບໍ່ວ່າຊົນຊາດ, ຊົນຊັ້ນໃດ ລ້ວນແຕ່ປະຊົນທັງນັ້ນ.
ຄຳວ່າອາຊີບນັ້ນໝາຍເອົາ ຜູ້ປະກອບການຕາມໜ້າທີ່ ຕາມໜ້າວຽກເຊັ່ນ : ທະຫານ, ຕຳຫຼວດ, ແພດ, ໝໍ, ພະນັກງານຫ້ອງການລັດໃນໜ້າວຽກອື່ນໆ ອາດກຳນົດໄວ້ຢ່າງດຽວວ່າ “ຣັດຖະກອນ”.
ອາຊີບນັ້ນ ເທົ່າທີ່ຣູ້ ມີດັ່ງນີ້ ຄື
໑. ພະນັກງານສັງກັດລັດ ຮຽກວ່າ ຣັດຖະກອນ ເຊິ່ງຣັດຖະກອນນັ້ນ ຖ້າຈະແຍກປະເພດລົງໃນລາຍ ລະອຽດ ຄື ແພດ, ໝໍ, ພະຍາບານ, ການຢາ ຕຳຫຼວດ, ທະຫານ, ນັກວິຊາການ ແລະນັກບໍຣິຫານອື່ນໆ.
໒. ພະນັກງານລັດວິສະຫະກິດ ຈະຮຽກວ່າ ຣັດວິຊາຫະກິດ ກໍອາດມີທັງ , ໝໍ, ພະຍາບານ, ການຢາ ຕຳຫຼວດ ແລະອື່ນ.
໓. ຣັດຖະກອນ ແລະຣັດວິຊາຫະກິດນັ້ນຍັງມີ “ພະນັກງານບຳນານ ບຳເນັດອີກ ອາດຊິໃຊ້ວ່າ “ອາຊິບ ລັດບຳນານ ຫຼືພະນັກງານບຳນານ”.
໔. ອາຊີບທີ່ບໍ່ແມ່ນລັດນັ້ນກະມີຫຼາຍອາຊີບ ເຊັ່ນ ຊາວນາ, ຊາວສວນ, ຊາວປະໂມງ, ຄ້າຂາຍ, ທູຣະກິດ ແລະອື່ນ ຫາກບໍ່ແມ່ນເປັນຣັດຖະກອນ ກໍຄວນຈະໃຊ້ອາຊີບໂຕ ຕາມໜ້າທີ່ທີ່ທຳ ແຕ່ບໍ່ຄວນໃສ່ວ່າ “ອາຊີບປະ ຊາຊົນ” ເພາະຍັງເຊື່ອວ່າ ປະຊາຊົນນັ້ນ ໝາຍເອົາຄົນທຸກຄົນຂອງປະເທດ.
໕. ຍັງມີອາຊິບໜຶ່ງ ອີກທີ່ທາງຜູ້ບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ ກຳນົດໃຫ້ໃຊ້ ຄື “ອາຊີບນັກບວດ” ບາງທີ່ກໍໃຫ້ໃຊ້ວ່່າ “ອາຊີບພຣະສົງ” ກໍໃຊ້ມາຕະຫຼອດ ກໍບໍ່ວ່າຈັ່ງໃດ.
ຄຳວ່າ “ນັກບວດ” ນັ້ນຈະວ່າອາຊີບກໍໄດ້ ບໍ່ແມ່ນອາຊີບກໍໄດ້, ແຕ່ເຄີຍໃຊ້ ແຕ່ຄຳວ່າ “ອາຊີບພຣະສົງ” ບໍ່ຄວນໃຊ້ ເພາະຄຳວ່າ “ສົງ” ໝາຍເອົາສະເພາະແຕ່ ໔ ອົງຂື້ນໄປ ບໍ່ລວມສາມະເນນ.
ຫາກເປັນສາມະເນນ ຫຼືພຣະອົງດຽວ ກໍເປັນສົງບໍ່ໄດ້, ໃນຂະນະຊົງເພດເປັນພຣະສົງ-ສາມະເນນ ຢູ່ນັ້ນ ພຣະສົງສາມັນກໍມີ, ເປັນພະນັກງານສົງກໍມີ ເປັນພະນັກງານຄຣູກໍມີ ຈະໃຫ້ເລືອກໃຊ້ອັນໃດຈຶ່ງຈະຖືກ.
ສ່ວນ “ພະນັກງານແລ່ນເອກະສານນັ້ນ” ມີທັງພະນັກງານຣັດ, ວິສະຫະກິດ ແລະເອກະຊົນ ອັນນີ້ກະຊີບໍ່ ຍາກໃນການກຳນົດອາຊີບ ຈະວ່າ ອາຊີບຣັດຖະກອນ ຫຼຶຣັດວິສະຫະກິດ ກໍໃຊ້ໄດ້, ສ່ວນພະນັກງານແລ່ນເອກະ ສານສ່ວນຕົວ ຫຼືເອກະຊົນ ກໍຄວນຊີວ່າ “ເອກະຊົນ ຫຼືພະນັກງານບໍຣິສັດ” ຫຼື “ທຳການເອກະຊົນ” ນັ້ນເອງ ດ້ວຍປະກາຣະສະນີ້ແລ ກໍແລ້ວເລື່ອງ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น