- ຂ້ອຍນ່ອຍລີເຈີ ທີ່ອາຈານມາເຮີນຂ້ານ້ອຍ, ໃຫ້ຫຼານເພີ້ໄປມົນ ຫຼານເພີ້ບອກວ່າອາຈານຄາຫຼາຍເຮີນ ຢ້ານອາຈານບໍ່ມາ, ນີ້ແມ່ນຄໍາປາກຂອງແມ່ເຖົ້າ ທີ່ກ່າວຕ້ອນຮັບຜູ້ຂຽນ.
- ເອີແມ່ນແລ້ວ ຄາຫຼາຍເຮືອນແມ່ອອກເອີຍ ແຕ່ຕ້ອງມາເຮືອນແມ່ອອກ ເພາະແມ່ອອກໄປມົນກ່ອນ ເຫຼືອນັ້ນໃຫ້ພຣະອົງອື່ນໄປ ສອງສາມເຮືອນແບ່ງກັນໄປ ເພາະມີພຣະເນນຫຼາຍ.
- ໂອ...ພຣະໂຈວັດບ້ານເຮົາຫຼາຍເນາະ.
- ຫຼາຍ ລວມພຣະລວມເນນເກືອບ ໔໐ ອົງ.
- ໄປແລ້ວສາລະວັດທໍາພິທີ ພັດແມ່ນຊາວເມືອງຄູນແຂວງຊຽງຂວາງ ຫຼັງຈາກເຮັດພິທີທໍາບຸນແລ້ວຮຽບຮ້ອຍກໍສວຍໂອກາດສົນທະນາກັບເຂົາເລີຍ ເພາະຈະໄດ້ສຶກສາພາສາແທ້ໆຂອງຊຽງຂວາງແລະເມືອງວັງອ່າງຄໍາ ທີ່ຈິງຮູ້ຊື່ຮູ້ບ້ານແມ່ນເຖົ້າມາເຖິງແລ້ວແຕ່ ຈະອັດສຽງກໍຕ້ອງຖາມເລີມແຕ່ສະເໜີ ຊື່ໄປຈົນເຖິງຊີວິດການເປັນຢູ່ຕ່າງໆ ແຕ່ໃຫ້ແມ່ເຖົ້າເວົ້າພາສາຜູ້ໄທແທ້ໆ (ຕໍ່ໄປແມ່ນຄໍາສົນທະນາຂອງ ຂ້າພະເຈົ້າກັບແມ່ນເຖົ້າ).
- ຜຂ: ແມ່ເຖົາຊື່ອີສັງ ?
- ມຖ: ໂຕຂ້ອຍນ່ອຍນີ້ ເອີແມ່ເຖົ້າໂຈມຄໍາ
- ຜຂ: ອາຍຸຈັກປີແລ້ວ ?
- ມຖ: ເອີອາຍຸ ໗໕ ປີແລ້ວ.
- ຜຂ: ເກີດຢູ່ໃສ ?
- ມຖ: ເກີດຢູ່ບ້ານນ່າປ່າເຄນ.(ແຄນ)
- ຜຂ: ເມືອງ
- ມຖ: ແຕ່ກ່ອນເມີງເຊໂປນ ດຽວນີ້ເມີງວິຣະບູຣີ
- ຜຂ: ເວົ້າພາສາອີສັງນີ້ ?
- ມຖ: ເວົ້າພາສາເມືອງວິຣະບູຣີ.
- ຜຂ: ເອີ...ເມີງ
- ມຖ: ເມີງ
- ຜຂ: ເມີງ ແປວ່າຫຍັງ ?
- ມຖ: ເມີງ ແປວ່າວ່າ ເມີງ.
(ຫຼານສະໃພ້ນັ່ງໃກ້ໆ ເມີງແປວ່າເມືອງຫັ້ນແລ້ວ ແມ່ຍ່າລາວມັກເວົ້າພາຂອງລາວ, ລູກສາວຕອບມາວ່າ ອີແມ່ລາວບໍ່ເວົ້າ ແບບເຮົາ ເວົ້າພາສາຂອງເພິ່ນຕລອດ, ລູກໆບໍ່ມີໃຜເວົ້າຄືລາວຈັກຄົນ, ກະແປກຄືກັນໆ ຕາມທີ່ຜູ້ຂຽນເຫັນລູກລາວ ໗ ຄົນ ເວົ້າແບບຊໍາເໜືອ ໓ ຄົນ ເວົ້າແບບວຽງຈັນ ໒ ຄົນ ແລະເວົ້າແບບປາກເຊ ໒ ຄົນ)
- ຜຂ: ແມ່ເຖົ້າລູກໆ ແມ່ຕັ້ງ ໗ ຄົນຄືບໍ່ເວົ້າຄືກັນຈັກຄົນລະ ?
- ມຖ: ເອີ....໓ ຄົນເກີດຢູ່ຊໍາເໜີ, ມາຢູ່ເວງຈັນແລ້ວກໍເກີດຢູ່ເວງຈັນ ໑ ຄົນແລ້ວກໍຢ້າຍໄປຢູ່ປາກເຊ ໓ ຄົນ, ໓ ຄົນເກີດຢູ່ຊໍາເໜີ ກໍເວົ້າຊໍາເໜີ, ຄົນທີ່ເກີດຢູ່ເວງຈັນ ໄປໃຫຍ່ຢູ່ປາກເຊ ກໍເລີຍເວົ້າແບບປາກເຊ ຄົນຫຼ້າເກີດຢູ່ປາກເຊ ພໍ່ແມ່ກໍກັບມາເວງຈັນ ກໍເລີຍເວົ້າແບບເວງຈັນ.
- ຜຂ: ເອີ...ແມ່ເຖົ້າເວົ້າພາສາໄທເມີ້ຍບໍ ?
- ມຖ: ພາສາຜູ້ໄທ.
- ຜຂ: ເອີ...ຜູ້ໄທບໍ ?
- ມຖ: ຜູ້ໄທ.
- ຜຂ: ຄົນຜູ້ໄທຫັ້ນຢູ່ເຂດນັ້ນຫຼາຍບໍ ?
- ມຖ: ຜູ້ໄທໝົດເຂດນັ້ນ.
- ຜຂ: ເອີ.
- ມຖ: ຜູ້ໄທແນ່ ລາວເທິງແນ່ຊົນຊາດ.
- ຜຂ: ອືມ໌...ຈັ່ງໃດຈຶ່ງໄດ້ມາຢູ່ວຽງຈັນຫັ້ນ ?
- ມຖ: ເປັນຄົນປະຕິວັດ ພໍ່ເປັນເຈົ້າເມີງ ເປັນເຈົ້າແຂວງ ກໍເລີຍໄປນໍາພໍ່.
- ຜຂ: ເອີ..
- ມຖ: ພໍ່ໄປເຕົ້າໂຮມສອງແຂວງໃດ໊ ຕອນໄປນໍາພໍ່ບໍ່ຈັກເຮັດເວກເຮັດງານດອກ ຕອນພໍ່ໄປ.
- ຜຂ: ໄປຕອນຈັກປີ.
- ມຖ: ໄປຕອນ ໑໐-໑໑ ປີນີແລ້ວ.
- ຜຂ: ຮວາຍ ຄືໄປຊັ້ນນ່າ.
- ມຖ: ໂອ...ຝຣັ່ງເອົາພໍ່ເຖົ້າໄປຂ້າ, ນະບ່າວ, ພໍ່ຢ້ານຝຣັ່ງຂ້າອີກ ກໍໜີໄປ ບໍ່ມີເຜີເລ້ງນ້ອງ ເລ້ງແມ່ພໍກໍມາຮັບໄປ.
- ຜຂ: ເອົາວ໌ ພາສາຜູ້ໄທຄືພາສາລາວເນາະ ?
- ມຖ: ກໍພາສາລາວເຮົານີ້ແລ້ວ ແຕ່ລູກເຂົາວ່າບໍ່ຄື.
- ຜຂ: ບໍ່ຄືຈັ່ງໃດ ?
- ມຖ:(ເລົ່າ) ຕອນຢູ່ປາກເຊ ບອກໃຫ້ລູກເອົາກະເຊມາໃຫ້ ເຂົາວ່າບໍ່ມີ.
(ລູກແມ່ເຖົ້າເລົ່າຕໍ່ ແມ່ບອກໃຫ້ລູກເອົາກະເຊມາໃຫ້ ພວກລູກໆກໍເຂົ້າໃຈວ່າກະແຊັດເພງ ກໍເອົາກະແຊັດມາໃຫ້ແລ້ວແມ່ວ່າບໍ່ແມ່ນ ບາດແລ້ວແມ່ຂັນໝາກ).
- ຜຂ: ກະເຊ ແມ່ນຂັນໝາກແມ່ນບໍ ?
- ມຖ: ແມ່ນ.
- ລູກສາວ: ຕອນຢູ່ປາກເຊ ແມ່ເຖົ້າໄປຕລາດໄປຊື້ ເຜິ້ງປ່ຽງ ຖາມແມ່ຄ້າວ່າ ມີເປ່ງເຜິ້ງບໍ່ ແມ່ຄ້າບອກວ່າບໍ່ມີ ບາດແລ້ວ ໄປຈັບເອົາແມ່ຄ້າກະບອກວ່າ ເຜີ້ງປ່ຽງ ຮ່າໆໆໆໆໆໆໆ
- ຜຂ: ຮ່າໆໆໆໆໆໆໆ ເອົາລະ ມີວິລະກັມຫຍັງອີກ ວ່າໃຫ້ຟັງເບິ່ງດູ.
- ມຖ: ຕອນຢູ່ປາກເຊ ໃຊ້ເອີ້ຍເລ້ງຄົນປາກເຊ ບອກໃຫ້ເຂົາໄປຊື້ຊີ້ນໂງມາສອງສາມໂລ, ບາດແລ້ວເຂົາ ໄປຊື້ງູສິງມາ ໓-໔ ໂຕ, ບອກເຂົາວ່າບໍ່ແມ່ນງູ ໃຫ້ຊື້ຊີ້ນໂງ ເຂົາວ່າບໍ່ມີ ບອກເຂົາວ່າມີ ເຂົາຂ້າທຸກວັນ ເຂົາຖາມວ່າໂງກິນຫຍັງ ບອກເຂົາວ່າກິນຫຍ້າ ເຂົາຈຶ່ງວ່າບໍ່ແມ່ນງົວຫັ້ນບໍ ? ຕອບເຂົາວ່າ ເອີ……..ໂງ, ເຂົາກໍພາກັນຫົວຂວັນ ເຮົາກໍຫົວຂວັນຄັກ.
- ຜຂ: ເອີ...ເຂົາບໍ່ຮູ້ນໍ ຟັງເຂົາຮູ້ເລື່ອງບໍ ?
- ມຖ: ຟັງເຂົາຮູ້ ແຕ່ເຂົາບໍ່ຮູ້ເຮົາ ພໍ່ເດັກນ້ອຍ ກະຍັງບໍ່ຮູ້ຢູ່ນໍາກັນ ສີ່ຫ້າສິບປີ.
- ຜຂ: ພໍ່ອອກຢູ່ບ້ານໃດ ?
- ມຖ: ຄົນຫ້ວຍຍາງ ປາກເຊຄວາຍລໍາຄວາຍຫລ່ອນ.
- ຜຂ: ບໍ່ຮູ້ເລື່ອງໃດ ?
- ມຖ: ແຕ່ກ່ອນທີ່ບ້ານບໍ່ກິນກົບ ກິນແຕ່ເຂດ.
- ຜຂ: ເຂດແມ່ນຫຍັງຫັ້ນ.
- ມຖ: ເຂດ ກະເຂດ,
- ຜຂ: ບໍແມ່ນຂຽດຫັ້ນບໍ ?
- ມຖ: ເອີ...ເຂດ, ແຕ່ກີ້ທຸກໃດ ຂ້ອຍນ່ອຍ ໄປເສີມາເສີມີແຕ່ຍ່າງບໍ່ໄດ້ຂວີ່ລົດ ຂວີ່ຍົນໃຫຼ.
- ຜຂ: ຂວີ່.
- ມຖ: ເອີ ຂວີ່
- ຜຂ: ຂີ່ຫັ້ນບໍ ?
- ມຖ: ໂດຍ....ຂວີ່
- ຜຂ: ຖາມແນ່ ຖ້ວຍແບນນີ້ວ່າຈັງໃດ ?
- ມຖ: ໂຖ້ຍແບນ
- ຜຂ: ບໍ່ແມ່ນຈານບໍ ?
- ມຖ: ບໍ່...ໂຖ້ຍແບນ,
- ຜຂ: ເອີ...ວ່າຄືບ້ານອາຈານ, ໂຕເອງນີ້ເດ ?(ບ້ານຜູ້ຂຽນ ຈານ ຈະວ່າ ຖ້ວຍແບນ, ຕໍ່ມາວ່າຈານແບນ, ປັດຈຸບັນເຫຼືອແຕ່ ຈານ)
- ມຖ: ເອງ
- ຜຂ: ຕົນຕົວນີ້ເດ ?
- ມຖ: ຕົນໂຕ ?
- ຜຂ: ເອີ...ວ່າຄືບ້ານອາຈານ ຕົນໂຕ, ສຽມເດ ?
- ມຖ: ໜໍ
ບາດຊິຈົບຖາມແມ່ເຖົ້າວ່າ ເມືອງວັງອ່າງຄໍາຢູ່ໃສ ?
- ແມ່ເຖົ້າບອກວ່າ ເມີງວັງ ກັບເມີງອ່າງຄໍາ ຢູ່ແຖວນັ້ນແລ້ວ ເອົາສອງເມີງມາໂຮມກັນເປັນເມີງເຊໂປນ.
(ແລະເວົ້າ.ກັນອີກຍາວໆໆໆໆໆໆໆໆໆ ລໍຟັງສຽງແທ້ໆໆໆໆ ໃນວີດີໂອ ຫາກຕັດຕໍ່ເປັນບັ້ນໆໄດ້ ມັນຍາວໆໆ ຖ່າຍໃນໂທຣະສັບ)
ຂອບໃຈ ທີ່ອົດສາອ່ານ................
ອະທິບາຍຄໍາຫຍໍ້:
- ຜຂ: ຜູ້ຂຽນ
- ມຖ: ແມ່ເຖົ້າ.
- ເອີແມ່ນແລ້ວ ຄາຫຼາຍເຮືອນແມ່ອອກເອີຍ ແຕ່ຕ້ອງມາເຮືອນແມ່ອອກ ເພາະແມ່ອອກໄປມົນກ່ອນ ເຫຼືອນັ້ນໃຫ້ພຣະອົງອື່ນໄປ ສອງສາມເຮືອນແບ່ງກັນໄປ ເພາະມີພຣະເນນຫຼາຍ.
- ໂອ...ພຣະໂຈວັດບ້ານເຮົາຫຼາຍເນາະ.
- ຫຼາຍ ລວມພຣະລວມເນນເກືອບ ໔໐ ອົງ.
- ໄປແລ້ວສາລະວັດທໍາພິທີ ພັດແມ່ນຊາວເມືອງຄູນແຂວງຊຽງຂວາງ ຫຼັງຈາກເຮັດພິທີທໍາບຸນແລ້ວຮຽບຮ້ອຍກໍສວຍໂອກາດສົນທະນາກັບເຂົາເລີຍ ເພາະຈະໄດ້ສຶກສາພາສາແທ້ໆຂອງຊຽງຂວາງແລະເມືອງວັງອ່າງຄໍາ ທີ່ຈິງຮູ້ຊື່ຮູ້ບ້ານແມ່ນເຖົ້າມາເຖິງແລ້ວແຕ່ ຈະອັດສຽງກໍຕ້ອງຖາມເລີມແຕ່ສະເໜີ ຊື່ໄປຈົນເຖິງຊີວິດການເປັນຢູ່ຕ່າງໆ ແຕ່ໃຫ້ແມ່ເຖົ້າເວົ້າພາສາຜູ້ໄທແທ້ໆ (ຕໍ່ໄປແມ່ນຄໍາສົນທະນາຂອງ ຂ້າພະເຈົ້າກັບແມ່ນເຖົ້າ).
- ຜຂ: ແມ່ເຖົາຊື່ອີສັງ ?
- ມຖ: ໂຕຂ້ອຍນ່ອຍນີ້ ເອີແມ່ເຖົ້າໂຈມຄໍາ
- ຜຂ: ອາຍຸຈັກປີແລ້ວ ?
- ມຖ: ເອີອາຍຸ ໗໕ ປີແລ້ວ.
- ຜຂ: ເກີດຢູ່ໃສ ?
- ມຖ: ເກີດຢູ່ບ້ານນ່າປ່າເຄນ.(ແຄນ)
- ຜຂ: ເມືອງ
- ມຖ: ແຕ່ກ່ອນເມີງເຊໂປນ ດຽວນີ້ເມີງວິຣະບູຣີ
- ຜຂ: ເວົ້າພາສາອີສັງນີ້ ?
- ມຖ: ເວົ້າພາສາເມືອງວິຣະບູຣີ.
- ຜຂ: ເອີ...ເມີງ
- ມຖ: ເມີງ
- ຜຂ: ເມີງ ແປວ່າຫຍັງ ?
- ມຖ: ເມີງ ແປວ່າວ່າ ເມີງ.
(ຫຼານສະໃພ້ນັ່ງໃກ້ໆ ເມີງແປວ່າເມືອງຫັ້ນແລ້ວ ແມ່ຍ່າລາວມັກເວົ້າພາຂອງລາວ, ລູກສາວຕອບມາວ່າ ອີແມ່ລາວບໍ່ເວົ້າ ແບບເຮົາ ເວົ້າພາສາຂອງເພິ່ນຕລອດ, ລູກໆບໍ່ມີໃຜເວົ້າຄືລາວຈັກຄົນ, ກະແປກຄືກັນໆ ຕາມທີ່ຜູ້ຂຽນເຫັນລູກລາວ ໗ ຄົນ ເວົ້າແບບຊໍາເໜືອ ໓ ຄົນ ເວົ້າແບບວຽງຈັນ ໒ ຄົນ ແລະເວົ້າແບບປາກເຊ ໒ ຄົນ)
- ຜຂ: ແມ່ເຖົ້າລູກໆ ແມ່ຕັ້ງ ໗ ຄົນຄືບໍ່ເວົ້າຄືກັນຈັກຄົນລະ ?
- ມຖ: ເອີ....໓ ຄົນເກີດຢູ່ຊໍາເໜີ, ມາຢູ່ເວງຈັນແລ້ວກໍເກີດຢູ່ເວງຈັນ ໑ ຄົນແລ້ວກໍຢ້າຍໄປຢູ່ປາກເຊ ໓ ຄົນ, ໓ ຄົນເກີດຢູ່ຊໍາເໜີ ກໍເວົ້າຊໍາເໜີ, ຄົນທີ່ເກີດຢູ່ເວງຈັນ ໄປໃຫຍ່ຢູ່ປາກເຊ ກໍເລີຍເວົ້າແບບປາກເຊ ຄົນຫຼ້າເກີດຢູ່ປາກເຊ ພໍ່ແມ່ກໍກັບມາເວງຈັນ ກໍເລີຍເວົ້າແບບເວງຈັນ.
- ຜຂ: ເອີ...ແມ່ເຖົ້າເວົ້າພາສາໄທເມີ້ຍບໍ ?
- ມຖ: ພາສາຜູ້ໄທ.
- ຜຂ: ເອີ...ຜູ້ໄທບໍ ?
- ມຖ: ຜູ້ໄທ.
- ຜຂ: ຄົນຜູ້ໄທຫັ້ນຢູ່ເຂດນັ້ນຫຼາຍບໍ ?
- ມຖ: ຜູ້ໄທໝົດເຂດນັ້ນ.
- ຜຂ: ເອີ.
- ມຖ: ຜູ້ໄທແນ່ ລາວເທິງແນ່ຊົນຊາດ.
- ຜຂ: ອືມ໌...ຈັ່ງໃດຈຶ່ງໄດ້ມາຢູ່ວຽງຈັນຫັ້ນ ?
- ມຖ: ເປັນຄົນປະຕິວັດ ພໍ່ເປັນເຈົ້າເມີງ ເປັນເຈົ້າແຂວງ ກໍເລີຍໄປນໍາພໍ່.
- ຜຂ: ເອີ..
- ມຖ: ພໍ່ໄປເຕົ້າໂຮມສອງແຂວງໃດ໊ ຕອນໄປນໍາພໍ່ບໍ່ຈັກເຮັດເວກເຮັດງານດອກ ຕອນພໍ່ໄປ.
- ຜຂ: ໄປຕອນຈັກປີ.
- ມຖ: ໄປຕອນ ໑໐-໑໑ ປີນີແລ້ວ.
- ຜຂ: ຮວາຍ ຄືໄປຊັ້ນນ່າ.
- ມຖ: ໂອ...ຝຣັ່ງເອົາພໍ່ເຖົ້າໄປຂ້າ, ນະບ່າວ, ພໍ່ຢ້ານຝຣັ່ງຂ້າອີກ ກໍໜີໄປ ບໍ່ມີເຜີເລ້ງນ້ອງ ເລ້ງແມ່ພໍກໍມາຮັບໄປ.
- ຜຂ: ເອົາວ໌ ພາສາຜູ້ໄທຄືພາສາລາວເນາະ ?
- ມຖ: ກໍພາສາລາວເຮົານີ້ແລ້ວ ແຕ່ລູກເຂົາວ່າບໍ່ຄື.
- ຜຂ: ບໍ່ຄືຈັ່ງໃດ ?
- ມຖ:(ເລົ່າ) ຕອນຢູ່ປາກເຊ ບອກໃຫ້ລູກເອົາກະເຊມາໃຫ້ ເຂົາວ່າບໍ່ມີ.
(ລູກແມ່ເຖົ້າເລົ່າຕໍ່ ແມ່ບອກໃຫ້ລູກເອົາກະເຊມາໃຫ້ ພວກລູກໆກໍເຂົ້າໃຈວ່າກະແຊັດເພງ ກໍເອົາກະແຊັດມາໃຫ້ແລ້ວແມ່ວ່າບໍ່ແມ່ນ ບາດແລ້ວແມ່ຂັນໝາກ).
- ຜຂ: ກະເຊ ແມ່ນຂັນໝາກແມ່ນບໍ ?
- ມຖ: ແມ່ນ.
- ລູກສາວ: ຕອນຢູ່ປາກເຊ ແມ່ເຖົ້າໄປຕລາດໄປຊື້ ເຜິ້ງປ່ຽງ ຖາມແມ່ຄ້າວ່າ ມີເປ່ງເຜິ້ງບໍ່ ແມ່ຄ້າບອກວ່າບໍ່ມີ ບາດແລ້ວ ໄປຈັບເອົາແມ່ຄ້າກະບອກວ່າ ເຜີ້ງປ່ຽງ ຮ່າໆໆໆໆໆໆໆ
- ຜຂ: ຮ່າໆໆໆໆໆໆໆ ເອົາລະ ມີວິລະກັມຫຍັງອີກ ວ່າໃຫ້ຟັງເບິ່ງດູ.
- ມຖ: ຕອນຢູ່ປາກເຊ ໃຊ້ເອີ້ຍເລ້ງຄົນປາກເຊ ບອກໃຫ້ເຂົາໄປຊື້ຊີ້ນໂງມາສອງສາມໂລ, ບາດແລ້ວເຂົາ ໄປຊື້ງູສິງມາ ໓-໔ ໂຕ, ບອກເຂົາວ່າບໍ່ແມ່ນງູ ໃຫ້ຊື້ຊີ້ນໂງ ເຂົາວ່າບໍ່ມີ ບອກເຂົາວ່າມີ ເຂົາຂ້າທຸກວັນ ເຂົາຖາມວ່າໂງກິນຫຍັງ ບອກເຂົາວ່າກິນຫຍ້າ ເຂົາຈຶ່ງວ່າບໍ່ແມ່ນງົວຫັ້ນບໍ ? ຕອບເຂົາວ່າ ເອີ……..ໂງ, ເຂົາກໍພາກັນຫົວຂວັນ ເຮົາກໍຫົວຂວັນຄັກ.
- ຜຂ: ເອີ...ເຂົາບໍ່ຮູ້ນໍ ຟັງເຂົາຮູ້ເລື່ອງບໍ ?
- ມຖ: ຟັງເຂົາຮູ້ ແຕ່ເຂົາບໍ່ຮູ້ເຮົາ ພໍ່ເດັກນ້ອຍ ກະຍັງບໍ່ຮູ້ຢູ່ນໍາກັນ ສີ່ຫ້າສິບປີ.
- ຜຂ: ພໍ່ອອກຢູ່ບ້ານໃດ ?
- ມຖ: ຄົນຫ້ວຍຍາງ ປາກເຊຄວາຍລໍາຄວາຍຫລ່ອນ.
- ຜຂ: ບໍ່ຮູ້ເລື່ອງໃດ ?
- ມຖ: ແຕ່ກ່ອນທີ່ບ້ານບໍ່ກິນກົບ ກິນແຕ່ເຂດ.
- ຜຂ: ເຂດແມ່ນຫຍັງຫັ້ນ.
- ມຖ: ເຂດ ກະເຂດ,
- ຜຂ: ບໍແມ່ນຂຽດຫັ້ນບໍ ?
- ມຖ: ເອີ...ເຂດ, ແຕ່ກີ້ທຸກໃດ ຂ້ອຍນ່ອຍ ໄປເສີມາເສີມີແຕ່ຍ່າງບໍ່ໄດ້ຂວີ່ລົດ ຂວີ່ຍົນໃຫຼ.
- ຜຂ: ຂວີ່.
- ມຖ: ເອີ ຂວີ່
- ຜຂ: ຂີ່ຫັ້ນບໍ ?
- ມຖ: ໂດຍ....ຂວີ່
- ຜຂ: ຖາມແນ່ ຖ້ວຍແບນນີ້ວ່າຈັງໃດ ?
- ມຖ: ໂຖ້ຍແບນ
- ຜຂ: ບໍ່ແມ່ນຈານບໍ ?
- ມຖ: ບໍ່...ໂຖ້ຍແບນ,
- ຜຂ: ເອີ...ວ່າຄືບ້ານອາຈານ, ໂຕເອງນີ້ເດ ?(ບ້ານຜູ້ຂຽນ ຈານ ຈະວ່າ ຖ້ວຍແບນ, ຕໍ່ມາວ່າຈານແບນ, ປັດຈຸບັນເຫຼືອແຕ່ ຈານ)
- ມຖ: ເອງ
- ຜຂ: ຕົນຕົວນີ້ເດ ?
- ມຖ: ຕົນໂຕ ?
- ຜຂ: ເອີ...ວ່າຄືບ້ານອາຈານ ຕົນໂຕ, ສຽມເດ ?
- ມຖ: ໜໍ
ບາດຊິຈົບຖາມແມ່ເຖົ້າວ່າ ເມືອງວັງອ່າງຄໍາຢູ່ໃສ ?
- ແມ່ເຖົ້າບອກວ່າ ເມີງວັງ ກັບເມີງອ່າງຄໍາ ຢູ່ແຖວນັ້ນແລ້ວ ເອົາສອງເມີງມາໂຮມກັນເປັນເມີງເຊໂປນ.
(ແລະເວົ້າ.ກັນອີກຍາວໆໆໆໆໆໆໆໆໆ ລໍຟັງສຽງແທ້ໆໆໆໆ ໃນວີດີໂອ ຫາກຕັດຕໍ່ເປັນບັ້ນໆໄດ້ ມັນຍາວໆໆ ຖ່າຍໃນໂທຣະສັບ)
ຂອບໃຈ ທີ່ອົດສາອ່ານ................
ອະທິບາຍຄໍາຫຍໍ້:
- ຜຂ: ຜູ້ຂຽນ
- ມຖ: ແມ່ເຖົ້າ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น